Wyniki szybkiej defibrylacji przez funkcjonariuszy ds. Bezpieczeństwa po zatrzymaniu akcji serca w kasynach czesc 4

Główną zmienną wynikową było przeżycie do wypisania ze szpitala. Zgoda na przegląd dokumentacji szpitalnej została uzyskana od osób, które przeżyły, oraz od członków rodziny tych, którzy nie przeżyli. Badanie zostało zatwierdzone przez instytutowy organ odwoławczy Uniwersytetu w Arizonie. Analiza statystyczna
Do podsumowania wyników wykorzystano statystyki opisowe, takie jak proporcje, średnie i standardowe odchylenia. Wielkość próby 100 pacjentów z zatrzymaniem akcji serca z powodu migotania komór została ustalona prospektywnie w celu zapewnienia, że dokładność modelu przeżycia po zatrzymaniu krążenia można oszacować przy standardowym błędzie nie większym niż 5 procent. Współczynnik przeżywalności wśród pacjentów poddawanych defibrylacji nie więcej niż trzy minuty po zapadnięciu był porównywany z odsetkiem osób poddawanych defibrylacji ponad trzy minuty po zapadnięciu się w teście chi-kwadrat, a 95-procentowy przedział ufności został obliczony dla różnicy między stawkami przeżycia. Różnice między wynikami dla badanych w naszym badaniu a wcześniejszymi wynikami dla pacjentów w Tucson, Arizona i King County, Washington, 9 zostały zbadane przy użyciu testów chi-kwadrat dla zmiennych kategorycznych i testów Kruskala-Wallisa dla zmiennych ciągłych. Wszystkie wartości P są dwustronne.
Wyniki
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka osób z zatrzymaniem akcji serca w kasynach. Charakterystykę demograficzną badanych i okresy od zapaści do różnych interwencji przedstawiono w tabeli 1. Próbka zawierała 148 osobników z potwierdzonym zatrzymaniem krążenia. Żadne z nich nie było dziećmi, a zatem żadne przypadki nie zostały wykluczone ze względu na kryteria wieku i wagi. Stu pięciu pacjentów miało początkowy rytm serca migotania komór, 17 miało pulsacyjną aktywność elektryczną, a 26 miało asystolię. Żaden z uczestników, u których początkowy rytm serca nie był migotaniem komór, przetrwał do wypisu ze szpitala. Spośród 148 podmiotów w ogólnej grupie, 17 (11 procent) zostało wymordowanych na miejscu zdarzenia, 60 (41 procent) zostało uznanych za zmarłych w szpitalnym oddziale ratunkowym, 15 (10 procent) zostało przyjęło do szpitala i zmarło przed wypisem, i 56 (38 procent) przeżyło, aby wypisać ze szpitala.
Migotanie włókien komorowych stanowiło 105 ze 148 przypadków (71%). Piętnaście osób, u których migotanie komór padło niezauważalnie; trzech z nich przeżyło do szpitala absolutorium (20 procent). Spośród 105 pacjentów z migotaniem komór 4 (4%) było martwych na miejscu zdarzenia, 35 (33%) było martwych w oddziale ratunkowym w szpitalu, 10 (10%) zostało przyjęło do szpitala i zmarło przed wypisem, oraz 56 (53 procent) przeżyło, aby wypisać ze szpitala.
Przeprowadziliśmy analizę podgrup na danych z 90 osób z obserwowanym zatrzymaniem krążenia z powodu migotania komór. Były to przeważnie mężczyźni (84 procent), ze średnim (. SD) wiekiem 65 . 11 lat. Charakterystyka demograficzna tej podgrupy nie różniła się znacząco od cech całej grupy badanych. Pięćdziesiąt cztery procent badanych, którzy byli świadkami aresztowań, otrzymało resuscytację krążeniowo-oddechową przed przybyciem strażnika z defibrylatorem: 61 procent z nich to funkcjonariusze służb bezpieczeństwa, 16 procent nieznajomych, 14 procent członków rodziny i 8 procent od znajomych lub współpracowników
[hasła pokrewne: choroby pęcherza moczowego brodawczak, choroba madelunga, zgorzel wargi ]
[podobne: Choroba Perthesa, bromazepam, aluminium 6082 ]
[przypisy: przepuklina rozworu przełykowego przepony, cykl rozwojowy tasiemca nieuzbrojonego, dormed odkryta ]