Wpływ leczenia fluorkami na częstość złamań u kobiet po menopauzie z osteoporozą czesc 4

Wszystkie pomiary zostały wykonane przez osobę nieświadomą przydziału pacjenta do leczenia. Analiza statystyczna
Głównym celem badania była ocena wpływu terapii fluorowej na występowanie złamań kręgów i związanych z nimi działań niepożądanych, w tym na występowanie złamań pozakręgowych. Częstości złamania i granice ufności wyrażono jako złamania na 100 osobo-lat.17 Ryzyko względne zdefiniowano jako stosunek liczby złamań na osobolatek u pacjentów otrzymujących fluorek do liczby złamań na osobę-rok u pacjentów otrzymujących placebo. Zastosowano binarną analizę logistyczną w celu oceny różnic między grupami pod względem liczby kobiet, u których rozwinęły się nowe złamania podczas leczenia.18 Zmienna zależna w tej analizie polegała na tym, że w trakcie leczenia wystąpiło co najmniej jedno nowe złamanie. Ponieważ w trakcie leczenia pacjenci mogli mieć więcej niż jedno złamanie, podzielono je na kategorie według częstości występowania nowych złamań, a następnie wykonano uporządkowaną analizę jakościową (model z proporcjonalną liczbą kursów) z modelem logistyczno-regresyjnym.19. Model proporcjonalnego hazardu Coxa20 zastosowano do oceny wpływu leczenia na częstość występowania pierwszych nowych złamań. Skutki uboczne oceniano za pomocą binarnej regresji logistycznej i modelowania proporcjonalnych hazardów Coxa.
Szybkości zmian gęstości mineralnej kości (zmiana procentowa w ciągu roku) w każdym miejscu obliczono jako nachylenie linii regresji najmniejszych kwadratów dla kolejnych pomiarów gęstości mineralnej kości dla każdego pacjenta, podzielonej przez punkt przecięcia i pomnożonej przez 100. To współczynnik był stosowany jako zmienna zależna w ważonych modelach wielokrotnej regresji21 w celu oceny wpływu leczenia na te wskaźniki zmian. Wagi były szacunkami wariancji dla wskaźników.22
W każdej z tych analiz wyniki dostosowano do zmiennych stratyfikacyjnych i znaczących (P <0,05) współzmiennych i interakcji. Oceniono trzydzieści jeden możliwych współzmiennych, w tym wartości bazowe dla wieku; liczba lat od menopauzy; wzrost i waga; spożycie wapnia; rodzaj poprzedniego leczenia; liczba złamań; początkowa gęstość mineralna kości w różnych miejscach skanowania; stężenia fluoru w surowicy i moczu, wapnia, fosforu i kreatyniny; stężenia w surowicy immunoreaktywnego parathormonu, białka Gla kości i alkalicznej fosfatazy; wydalanie z moczem cyklicznego AMP i hydroksyproliny; i hemoglobiny.
We wszystkich analizach wyniki odzwierciedlają wszystkie dostępne dane dotyczące 202 pacjentów, którzy zgłosili się na badanie, niezależnie od tego, czy ukończyli pełne cztery lata studiów.
Wyniki
Wyniki kliniczne
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka kliniczna kobiet w grupach fluorków i placebo na linii podstawowej. Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka biochemiczna kobiet w grupach fluorków i grup placebo na linii podstawowej. Tabela 3. Tabela 3. Objawy i objawy niewydolności u kobiet z osteoporozą w grupach fluorków i placebo. Główne cechy kliniczne i biochemiczne 202 kobiet w linii podstawowej przedstawiono w Tabelach i 2. Nie było znaczących różnic między tymi dwiema grupami w odniesieniu do tych lub jakichkolwiek innych współzmiennych
[patrz też: przepuklina rozworu przełykowego przepony, niespojenie łuku s1, gratka szczecin ]