Wpływ leczenia fluorkami na częstość złamań u kobiet po menopauzie z osteoporozą ad 9

W kontrolowanym, ale nie randomizowanym badaniu, Riggs i wsp. odkryli, że kobiety z osteoporozą, które otrzymywały wapń i fluor, miały o 27 procent mniej złamań kręgów niż ci, którzy otrzymywali tylko wapń. Jednak w małym, otwartym, trzyletnim badaniu, Dambacher i wsp.22 odkryli, że kobiety z osteoporozą leczone fluorkiem miały 40 procent więcej złamań kręgów niż nieleczone kobiety. Ostatnio, w otwartej, ale zrandomizowanej, kontrolowanej, trzyletniej próbie klinicznej prowadzonej przez 94 francuskich lekarzy, 11 kobiet z osteoporozą leczonych fluorem i wapniem miało nieistotne zmniejszenie o 25% częstości złamań kręgów, w porównaniu z innymi kobiety z osteoporozą leczone różnymi konwencjonalnymi metodami. Jednak przy analizie metodą przeżycia grupa fluorowa miała znacznie niższe prawdopodobieństwo nowego złamania. Ta próba była randomizowana, kontrolowana, prospektywna i podwójnie ślepa i obejmowała wystarczającą liczbę lat obserwacji, aby umożliwić wykrycie 50-procentowego zmniejszenia częstości złamań kręgów. Nieistotne 15-procentowe zmniejszenie częstości złamań kręgów w grupie leczonej można porównać z redukcjami wynoszącymi 50% lub więcej, które zostały zgłoszone po leczeniu innymi środkami terapeutycznymi.31, 33 Biorąc pod uwagę dużą częstość występowania działań niepożądanych podczas leczenia fluorkiem Uważamy, że wskaźnik złamań kręgów powinien spaść o co najmniej połowę, aby usprawiedliwić leczenie. Co więcej, nasze wyniki są zgodne z wynikami równoległego badania przeprowadzonego w Henry Ford Hospital w Detroit, 34, w którym nie stwierdzono różnic w częstości złamań kręgów u kobiet z osteoporozą leczonych fluorkami lub placebo.
Chociaż duży wzrost gęstości mineralnej kości gąbczastej w kręgach podczas leczenia fluorkiem nie spowodował znaczącego zmniejszenia częstości złamań kręgów, niewielki wzrost gęstości mineralnej kości w miejscach złożonych z kości korowej i kości gąbczastej oraz spadki w gęstości mineralnej kości w miejscach zawierających przeważnie kość korową wiązało się ze znacznym trzykrotnym wzrostem częstości występowania złamań pozakręgowych, zarówno niekompletnych, jak i całkowitych. Niekompletne złamania przypominały złamania naprężeniowe zgłaszane po przeciążeniu szkieletu wywołanym działaniami atletycznymi35 i podobnie jak one występowały niemal wyłącznie w kościach obciążonych. Ponieważ tylko około połowa kobiet, które zgłosiły uporczywy ból w kończynach dolnych, miała rentgenografię bolesnego obszaru, liczby te niewątpliwie zaniżają rzeczywistą częstość występowania niekompletnych złamań podczas terapii fluorowej. Złamania te wystąpiły niemal całkowicie w grupie fluorowej, ale wystąpił również podwójny, choć nieistotny, wzrost liczby całkowitych złamań. Ta zwiększona szybkość złamania sugeruje, że kość powstająca podczas terapii fluorkiem zwiększyła kruchość.
Ze względu na wysoką zachorowalność i śmiertelność związaną ze złamaniem biodra, szczególnie ważne jest działanie fluorku na jego wystąpienie. Poprzedni badacze donosili, że częstość złamań w biodrach wzrosła8, 9 lub nie uległa zmianie10, 11 podczas terapii fluorowej
[przypisy: katarzyna rosicka jaczyńska wikipedia, przepuklina rozworu przełykowego przepony, streptococcus agalactiae objawy ]