Wpływ leczenia fluorkami na częstość złamań u kobiet po menopauzie z osteoporozą ad 7

Złamania poza kręgami
Tabela 4. Tabela 4. Złamania poza kręgami podczas badania u kobiet z osteoporozą w grupach fluorków i placebo. Wszystkie złamania, które wystąpiły podczas leczenia, z wyjątkiem złamań kręgów, przedstawiono w Tabeli 4. W grupie z fluorem wystąpiło 72 złamań u 61 kobiet; z tych 40 złamań było kompletnych, a 32 było niekompletnych ( stresowych złamań). W grupie placebo wystąpiły 24 złamania u 24 kobiet; 22 były kompletne, a 2 niekompletne. Wskaźniki złamań na 100 osobolat w grupie fluorków wynosiły odpowiednio 23,2, 12,9 i 10,3 dla całkowitych, całkowitych i niekompletnych złamań; wskaźniki w grupie placebo wynosiły odpowiednio 7,4, 6,8 i 0,6. Pacjenci leczeni fluorkami mieli złamania pozakręgowe 3,2 razy (95% przedział ufności, od 1,8 do 5,6) częściej niż pacjenci otrzymujący placebo. Łączne złamania bezkręgowe występowały częściej (P <0,02) i więcej kobiet (P <0,01) w grupie fluorowej niż w grupie placebo. Liczba pełnych złamań i liczba kobiet, które je otrzymały, nie różniły się istotnie pomiędzy obiema grupami, ale liczba niecałkowitych złamań (P <0,0005) i liczba kobiet, które je miały (P <0,0005) były wyższe w fluorek niż w grupie placebo.
Wśród wszystkich złamań bezkręgowych było siedem złamań biodra (w tym jedno złamanie spowodowane urazem) w grupie fluorowej i trzy w grupie placebo. Ta różnica między grupami nie była jednak statystycznie istotna. Dwie zgony, po jednej w każdej grupie, częściowo przypisano złamaniom w biodrze.
Złamania kręgów
Tabela 5. Tabela 5. Złamania kręgów w okresie badania u kobiet z osteoporozą w grupach fluorków i placebo. * Ryc. 4. Rycina 4. Udział kobiet w grupie fluorków i placebo, u których nie wystąpiły nowe złamania kręgów podczas czterech -Letni okres badań. W modelu proporcjonalnego zagrożenia czasu do pierwszego złamania, z dostosowaniem zmiennych użytych jako zmienne towarzyszące w celu zrównoważenia składu grup przy przypisywaniu leczenia, oszacowane ryzyko względne w grupie fluorkowej w porównaniu z grupą placebo wyniosło 0,82 ( 95-procentowy przedział ufności, 0,55 do 1,23).
W Tabeli 5 przedstawiono wskaźniki złamań kręgów na osobę rok obserwacji, zarówno w odniesieniu do roku leczenia, jak i całego okresu czteroletniego. W obu przypadkach ryzyko złamania kręgu było podobne w obu grupach. Figura 4 pokazuje odsetek kobiet, które nie miały nowych złamań kręgów podczas okresu leczenia. W tym okresie żadna nie miała więcej niż jednego złamania w jednym kręgu. 15-procentowe zmniejszenie liczby kobiet, u których wystąpiły nowe złamania kręgów w grupie fluorkowej w porównaniu z grupą kontrolną, nie było istotne (p = 0,32) (tabela 5). Nie zaobserwowano różnic w traktowaniu w modelu proporcjonalnych zagrożeń w czasie do pierwszego nowego złamania kręgosłupa (P = 0,34). Modele uporządkowanego kategorycznego (proporcjonalnego kursu) również nie wykryły istotnych różnic między grupami terapeutycznymi (P = 0,41). Gdy kobiety, które otrzymywały leczenie estrogenami, zostały usunięte z analizy, różnica między grupami była jeszcze mniej widoczna.
Nie było istotnych różnic między grupami fluorków i placebo pod względem nachylenia średnich zmian w całkowitej wysokości kręgów (-0,543 . 0,020 vs
[hasła pokrewne: dormed odkryta, dermatoza okołoustna, optimdent ]