Wąglik: Badanie śmiertelnego wybuchu

Recenzja mojej książki Anthrax: The Investigation of a Deadly Outbreak z 4 maja zawiera historyczny błąd wymagający korekty. Analiza patoanatomiczna dowodząca, że ofiary epidemii Swierdłowska z 1979 roku zmarły na wąglika wziewnego, była dziełem rosyjskiej patologki Fainy Abramovej i jej kolegi doktora Leva Grinberga: wyniki opublikowano w języku angielskim w 1993 roku. 2 Jak pisałem w tej książce, dr Abramowa, który był odpowiedzialny za autopsje podczas epidemii, odważnie ukrył próbki tkanek 41 pacjentów z KGB. Same dane z autopsji nie mogły jednak dowieść winy sowieckiej armii. W tym celu sporządzono mapę epidemiologiczną dokumentującą miejsce pobytu 66 ofiar tuż przed wybuchem epidemii. Ta mapa, oparta na wywiadach przeprowadzonych w latach 1992-1993 z rodzinami ofiar, bezsprzecznie wskazuje drogę powrotną do laboratorium wojskowego w Swierdłowsku.
Jeanne Guillemin
Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, MA 02140
2 Referencje1. Steele JH. Recenzja: Wąglik: śledztwo w sprawie śmiertelnego wybuchu. N Engl J Med 2000; 342: 1373-1373
Pełny tekstGoogle Scholar
2. Abramova FA, Grinberg LM, Yampolskaya OV, Walker DH. Patologia wąglika inhalacyjnego w 42 przypadkach od wybuchu Swierdłowska w 1979 r. Proc Natl Acad Sci USA 1993; 90: 2291-2294
Crossref Web of Science MedlineGoogle Scholar
(5)
[więcej w: nadmiar jodu, łaskotanie w uchu, guz mieszany ślinianki ]
[patrz też: metamina, przeciski pod drogami, bupropion ]
[patrz też: zla chrzanów, naciek limfocytarny, gratka szczecin ]