Skuteczność preparatu Mycophenolate Mofetil u pacjentów z rozlanym prąkowym toczniowym zapaleniem nerek ad

Pacjenci z stężeniem kreatyniny w surowicy większym niż 3,4 mg na decylitr (300 .mol na litr) byli wykluczeni, podobnie jak ci z zagrażającymi życiu komplikacjami, takimi jak toczeń mózgowy lub ciężka infekcja, ci z historią słabego przestrzegania schematów leczenia i kobiet. którzy byli w ciąży lub nie chcieli stosować antykoncepcji. Pacjenci, którzy otrzymali cyklofosfamid w ciągu ostatnich sześciu miesięcy lub którzy przyjmowali doustnie prednizolon w dawce 0,8 mg na kilogram masy ciała na dobę lub dłużej przez ponad dwa tygodnie, również zostali wykluczeni. Badanie zostało zatwierdzone przez komisje etyczne Uniwersytetu w Hongkongu i uczestniczących w nim szpitali, a wszyscy pacjenci wyrazili pisemną, świadomą zgodę. Próbki pobrane z biopsji nerkowej badano za pomocą światła, immunofluorescencji i mikroskopii elektronowej, a wyniki klasyfikowano zgodnie ze standardowymi metodami. 13 Pacjentów, których próbki wykazywały nałożone na siebie błonowe zmiany, włączono do badania, pod warunkiem, że towarzyszyły temu rozliczne cechy proliferacyjne. Badacze, którzy nie byli świadomi przypisań do leczenia, ocenili następnie próbki nerkowo-biopsyjne według wskaźników aktywności choroby i przewlekłości.
Leczenie immunosupresyjne i protokół badania
W ciągu 48 godzin po poddaniu się biopsji nerki, pacjenci zostali losowo przydzieleni do jednego z dwóch zabiegów: doustnego mykofenolanu mofetylu i doustnego prednizolonu (grupa 1) lub doustnego cyklofosfamidu i doustnego prednizolonu (grupa 2). Mykofenolan mofetylu rozpoczęto w dawce g dwa razy na dobę, cyklofosfamid w dawce 2,5 mg na kilogram na dzień i prednizolon w dawce 0,8 mg na kilogram na dzień. Dawki mykofenolanu mofetylu i cyklofosfamidu nie uległy zmianie w ciągu pierwszych sześciu miesięcy, o ile leki nie przyniosły niepożądanych efektów. Dzienna dawka prednizolonu była zmniejszana o 5 mg na dobę co dwa tygodnie, aż dawka wynosiła 20 mg na dobę, po czym była zmniejszana o 2,5 mg na dobę co dwa tygodnie przez cztery tygodnie, a następnie o 2,5 mg na dobę co cztery tygodnie. , aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej 10 mg na dobę, w przybliżeniu przez sześć miesięcy. Dawka mykofenolanu mofetylu została zmniejszona o połowę po sześciu miesiącach. W grupie 2 cyklofosfamid został zastąpiony azatiopryną (1,5 mg na kilogram na dobę podawany doustnie) po sześciu miesiącach. Po 12 miesiącach mikofenolan mofetylu został zastąpiony azatiopryną (1 mg na kilogram na dzień, podawany doustnie) w grupie 1, aw grupie 2 dawkę azatiopryny zmniejszono do mg na kilogram na dzień.
Kryteria przerwania leczenia obejmowały: leukopenię (liczba białych krwinek, <2000 na milimetr sześcienny), trombocytopenię (liczba płytek, <50 000 na milimetr sześcienny), stężenie hemoglobiny mniejsze niż 8 g na decylitr, wzrost stężenia kreatyniny w surowicy z jednoczesnym lub bez jednoczesnego zwiększenia stężenia przeciwciała anty-dwuniciowego DNA w surowicy lub spadek stężenia C3 po dwóch tygodniach leczenia lub niepowodzenie w surowicy przeciwciała przeciw dwuniciowemu DNA, aby upaść lub stężenie C3 wzrasta po czterech tygodniach, podwojenie stężenia kreatyniny w surowicy, zagrażające życiu powikłania (np. toczeń mózgowy lub ciężkie zakażenia), ciąża, ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe mimo zmniejszenia dawki mykofenolanu mofetylu (w grupie 1) lub słaba zgodność [podobne: metaplazja, dźwigacz jądra, zgorzel wargi ] [podobne: przesycanie aluminium, cyprofloksacyna, kołki sprężyste ] [więcej w: metaplazja, optimdent, streptococcus agalactiae objawy ]