Skuteczność Ondansetronu (Gr 38032F) i roli serotoniny w indukowanych przez cisplatynę nudnościach i wymiotach czesc 4

Wszystkie testy były dwustronne; wartość P poniżej 0,05 została uznana za wskazującą na istotność statystyczną. Wyniki
Skuteczność przeciwwymiotna Ondansetronu
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka pacjentów i podawana chemioterapia. W sumie 28 pacjentów z rakiem, którzy zostali umieszczeni w reżimach chemioterapeutycznych zawierających cisplatynę, weszło do badania i ukończyło je. Połowa otrzymywała ondansetron, a druga połowa placebo. Nie było istotnych różnic między dwiema grupami pod względem wieku, płci, masy ciała lub spożycia alkoholu (tabela 1). Prawie 60 procent pacjentów w każdej grupie miało raka moczowo-płciowego (nowotwór jajnika, pęcherza moczowego lub sromu); jednak większy odsetek pacjentów z rakiem głowy i szyi przydzielono do grupy placebo (tabela 1). Wszyscy pacjenci otrzymywali cisplatynę w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Dawka cisplatyny wynosiła od 50 do 120 mg na metr kwadratowy; średnia (. SEM) wynosiła 78,2 . 6,7 mg na metr kwadratowy w grupie leczonej ondansetronem i 72,9 . 6,2 mg na metr kwadratowy w grupie placebo.
Tabela 2. Tabela 2. Charakterystyka wymiotów wywołanych przez cisplatynę. Tabela 3. Tabela 3. Ocena przez pacjentów kontroli mdłości i wymiotów. Pomiary skuteczności przeciwwymiotnej we wczesnym, intensywnym okresie nudności i wymiotów po chemioterapii cisplatyną podsumowano w Tabelach 2 i 3. Ondansetron przewyższał placebo we wszystkich aspektach skuteczności przeciwwymiotnej. Pacjenci otrzymujący placebo mieli silne nudności i wymioty w ciągu dwóch do czterech godzin po rozpoczęciu leczenia cisplatyną. Żaden pacjent, który otrzymał ondansetron nie wymagał leczenia przeciwwymiotnego, podczas gdy 12 z 14 pacjentów otrzymujących placebo wymagało tego leczenia (p <0,001). Liczba epizodów wymiotów była istotnie wyższa w grupie placebo niż w grupie leczonej ondansetronem (odpowiednio mediana, 5,5 vs. 1,5; p <0,001). Leczenie ondansetronem nie tylko zmniejszyło liczbę epizodów, ale także znacznie opóźniło wystąpienie wymiotów (2,8 godziny w przypadku placebo w porównaniu z 11,6 godzin w przypadku ondansetronu, p <0,001). Oceny dokonane przez pacjentów wykazały, że ondansetron zapewnia znacznie lepszą kontrolę nudności niż placebo (P = 0,034) i lepszą satysfakcję z kontroli nudności i wymiotów (P = 0,009, Tabela 3).
Intensywność wymiotów oceniano mierząc liczbę wymiotów na epizod i całkowitą liczbę wymiotów w pierwszym dniu badania. Wśród pacjentów, u których wystąpiło wymioty, średnia liczba wymiotów na epizod była istotnie niższa w grupie leczonej ondansetronem niż w grupie placebo (1 vs. 3,2; p <0,001). Częstość występowania wymiotów (wynik punktowy wymiotów I) był 8-krotnie mniejszy w przypadku stosowania ondansetronu niż w przypadku placebo, a nasilenie wymiotów (wynik punktacji wymiotnej II) był 20-krotnie mniejszy w przypadku stosowania ondansetronu (p <0,001).
Tabela 4. Tabela 4. Częstość i czas opóźnionej wymiotacji * Dane dotyczące opóźnionych nudności i wymiotów uzyskano u 13 pacjentów otrzymujących ondansetron i 11 placebo (Tabela 4). Co ciekawe, w obu grupach wszystkie epizody wymiotów odnotowano między 24 a 96 godzinami po leczeniu cisplatyną, które charakteryzowały się bardzo łagodnym przebiegiem, składającym się tylko z jednego wymiaru na odcinek
[przypisy: prodental legionowo, koramed plewiska, streptococcus agalactiae objawy ]