Skuteczność Ondansetronu (Gr 38032F) i roli serotoniny w indukowanych przez cisplatynę nudnościach i wymiotach ad 6

Niniejsze badanie zostało zaprojektowane w celu obejścia tych ograniczeń. W tym badaniu wykazaliśmy, że ondansetron jest skuteczniejszy niż placebo w zapobieganiu nudnościom i wymiotom wywoływanym przez cisplatynę. Żaden z pacjentów przyjmujących antagonistę serotoniny nie wymagał leczenia przeciwwymiotnego, podczas gdy 12 z 14 pacjentów otrzymujących placebo wymagało takiego leczenia. Intensywne nudności i wymioty występujące od dwóch do ośmiu godzin po wlewie cisplatyny zostały zniesione przez ondansetron, wystąpienie pierwszego epizodu wymiotów było opóźnione, a ponadto każdy późniejszy epizod był łagodny i nieczęsty. Skuteczność przeciwwymiotna ondansetronu była porównywalna lub przewyższająca skuteczność opisaną dla metoklopramidu w dużych dawkach lub deksametazonu 3, 4, 11, 25, 26
W tym kontrolowanym badaniu zastosowano leczenie przeciwwymiotne jako wskaźnik służący do oceny skuteczności klinicznej leku przeciwwymiotnego; połączenie difenhydraminy, deksametazonu, diazepamu i metoklopramidu wybrano jako terapię ratunkową i podawano, gdy w ciągu godziny wystąpiły trzy epizody wymiotów. 25, 27, 28 Ta kombinacja była dość skuteczna w zatrzymywaniu wymiotów, a ulga była związana z indukcja snu.
We wcześniejszych badaniach u większości pacjentów otrzymujących umiarkowane do dużych dawek cisplatyny występowało opóźnione nudności i wymioty, pomimo dobrej początkowej kontroli z schematami przeciwwymiotnymi zawierającymi metoklopramid, deksametazon, lorazepam lub haloperydol.26, 29 30 31 32 33 W niniejszym badaniu Częstość występowania opóźnionego wymiotów była większa wśród pacjentów otrzymujących ondansetron niż pacjentów otrzymujących placebo, którzy otrzymali leczenie przeciwwymiotne. Należy jednak podkreślić, że w obu grupach pacjentów opóźnione wymioty były bardzo łagodne. Żaden pacjent nie miał więcej niż jednego wymiociny na odcinek. Ponadto, epizody nie były spontaniczne, jak zaobserwowano podczas początkowego okresu wymiotów, ale najczęściej były wywoływane przez manipulowanie jamą ustną (szczotkowanie zębów i stosowanie płynu do płukania ust), a rano, wstawanie po wstaniu z łóżka. Podobne obserwacje poczynili Sridhar i Donnelly. 28 Ponieważ ondansetron ma okres półtrwania wynoszący od 3 do 6 godzin, możliwe jest, że jego działanie przeciwwymiotne stało się znikome w grupie ondansetronowej już po 9 godzinach od ostatniej dawki (17 godzin po rozpoczęto wlew cisplatyny), podczas gdy w grupie placebo była ona przedłużona z powodu podawania deksametazonu i diazepamu. Inną możliwością jest to, że mechanizm odpowiedzialny za opóźnione wymioty jest inny niż odpowiedzialny za początkowy okres intensywnego wymiotowania po wlewie cisplatyny.
Nie było żadnych skutków ubocznych, które mogłyby być przypisane ondansetronowi. Lek nie powodował uspokojenia, senności, biegunki ani objawów pozapiramidowych. Może to być szczególnie przydatne u osób w wieku poniżej 30 lat, u których zgłoszono występowanie pozapiramidowych działań niepożądanych u ponad 25% otrzymujących metoklopramid w dużych dawkach.34
Rycina 3. Rycina 3. Model wyjaśniający rolę serotoniny w wywołanych chemioterapią nudnościach i wymiotach. CTZ oznacza strefę aktywacji receptora chemoreceptorów i centrum wymiotowania VC.
Wydaje się, że serotonina pośredniczy w wywołanych chemioterapią nudnościach i wymiotach (ryc
[przypisy: dormed odkryta, eskulap augustów, zla chrzanów ]