Nadciśnienie i współistniejąca choroba

Gdyby sporządzono mapę publikacji na temat nadciśnienia tętniczego, ukazujących skupiska podręczników, zestawów podręczników i bloków wolumenów postępowania, książka ta zajmowałaby nieco odosobnioną pozycję. W rzeczywistości jest to właściwa książka – podręcznik napisany przez dwóch autorów od początku do końca – a nie, pod prąd mody, wielokrotny rapsodia różnych tematów. W związku z tym jest to niewielki wolumin, funkcja powitania dla wszystkich zajętych lub przeładowanych informacjami. Brzmienie tego długiego eseju, formatu w połowie między podręcznikiem a rozszerzoną recenzją. Książka ta ma charakter definiujący esej: tezę centralną lub, mniej ambitnie, motyw przewodni. Można to streścić w następujący sposób: nadciśnienie rzadko jest izolowanym zaburzeniem ciśnienia krwi; wręcz przeciwnie, występuje zwykle razem z innymi chorobami, które mogą, ale nie muszą być patogenetycznie powiązane z nadciśnieniem. Autorzy ostrożnie unikają używania terminu syndrom , który jest podatny na nadinterpretację, i nie zajmują się, poza przemijaniem, etiologicznym lub patogenetycznym tłem tych współistniejących warunków. Powodują, że ponieważ nadciśnienie lub choroba współistniejąca jest zwiastunem znacznie większej liczby chorób i przedwczesnej śmierci, ciężar spoczywa na lekarzu, który rozpoznaje i ocenia kompleks choroby i opracowuje optymalne podejście do opieki nad poszczególnymi pacjentami. Autorzy podkreślają, że nie można tolerować ignorancji na temat obecności choroby współistniejącej i jej wpływu (innymi słowy, samo leczenie ciśnienia krwi i ocena sukcesu pod względem spadku ciśnienia krwi są absolutnie i znacznie niewystarczające). Skuteczne zarządzanie, które może uratować życie i zmniejszyć zachorowalność, jest rzeczywiście dostępne pod warunkiem, że podąża się za materiałami dowodowymi wyłaniającymi się z kontrolowanych badań klinicznych, a nie mylącym przesłaniem emanującym z popularnych wierzeń (mity są trudne do wykorzenienia), oficjalnymi wytycznymi (które ewoluują w szybsze tempo niż lekarstwo może być trawione) i presja handlowa (która może generować falę etycznie elastyczną).
Część książki opisuje istotę samego nadciśnienia, od klinicznej pracy pacjenta z wysokim ciśnieniem krwi (co ciekawe, nadciśnienie w rodzinie zostało pominięte w ocenie klinicznej) do wyboru leczenia. Tutaj autorzy przedstawiają swoje preferowane podejście, które zależy od stratyfikacji ryzyka: progi leczenia i cele są ustalane w odniesieniu do matrycy ryzyka składającej się ze stopnia podniesienia początkowego ciśnienia krwi.
W całej książce autorzy łączą statystyczne przewidywania ryzyka (od badań podłużnych lub prób) do zaleceń klinicznych (w postaci dychotomicznych schematów blokowych). Pomimo swojej perswazji, podejście to ma oczywiste ograniczenia. W rzeczywistości lista czynników ryzyka sercowo-naczyniowego może być bezsensowna i prawdopodobnie powinna być zorganizowana w jakiejś hierarchii, aby zredukować nadmiarowość, statystyczne dziwactwa i nieobliczalne interakcje. Dlatego wybory mogą przekształcić się w uprzedzenia. Na przykład wiele czynników ryzyka, które zazwyczaj są skupione na otyłości, jest starannie wyszczególnionych, ale sama otyłość nie jest oceniana jako niezależny czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego.
[przypisy: guz mieszany ślinianki, nadmiar jodu, zgorzel wargi ]
[hasła pokrewne: firma zbrojarska, Fordanserki, bikalutamid ]
[podobne: koramed plewiska, laboratorium bruss gdynia, eskulap augustów ]