Jakie błogosławieństwo miała Chloroform: Medyczna i społeczna odpowiedź na ból porodu od 1800 roku do chwili obecnej

Od biblijnych wersetów do ostrego bólu Homera aż po długi, ślepy, pozbawiony drzwi i bezokresowy korytarz Sylvii Plath kronikarze, poeci i powieściopisarze opowiadali o cierpieniach kobiet w czasie porodu. Lekarze, położne i inne osoby, które pomogły kobietom w porodzie i porodzie, również doświadczyły bólu i przez całą historię wielu z nich próbowało ulżyć cierpieniu. W XIX wieku demonstracja skuteczności eteru w łagodzeniu bólu chirurgicznego spowodowała, że lekarze zaczęli używać eteru, chloroformu, a następnie innych środków, aby złagodzić agonię porodu. Donald Caton jest lekarzem akademickim, który wiele praktyki medycznej poświęcił znieczuleniu położniczemu. Jak wskazuje we wstępie do What A Blessing She Had Chloroform, istnieje wiele historii znieczulenia chirurgicznego i porodu, ale książka Catona jest pierwszą, która bada związek między tymi dwoma tematami. Ponadto bada nie tylko naukę o znieczuleniu położniczym, ale także kontekst społeczny, w którym powstały wyobrażenia o bólu i jego uldze.
Na początku tej książki Caton zauważa, że wprowadzenie eteru, a następnie innych środków przeciwbólowych i anestetycznych wywołało pytania o fizjologiczną reakcję na ból podczas zabiegu chirurgicznego i porodu, a także o moralne aspekty bólu. Oba tematy zostały poruszone przez naukowców medycznych z tamtych czasów, jak Martin S. Pernick w Rachunku cierpienia: ból, profesjonalizm i znieczulenie w XIX-wiecznej Ameryce (New York: Columbia University Press, 1985), klasyczne badanie, które Caton z ciekawością nie cytuje kolejnych rozdziałów. Ścisła lektura książki Pernicka mogła pomóc Catonowi uniknąć poważnego problemu z jego własną książką – sądząc XIX-wieczną naukę według standardów XX wieku. Inni historycy medycyny wykazali, że XIX-wieczni lekarze rozumieli naukę i że uprawiali medycynę naukową, chociaż często nie stosowali metod ilościowych ani nie korzystali z laboratorium. Zamiast tego, dobra nauka medyczna tego okresu – zwłaszcza w dziedzinie fizjologii i terapii – opierała się na zrozumieniu unikalnej konstytucji każdego pacjenta. Rzeczywiście, jak zauważa Caton, środki znieczulające pasują do tego modelu, ponieważ to, co powodowało łagodne uśmierzenie bólu u jednej kobiety, może spowodować niemal całkowite znieczulenie w innej.
Caton jest bardziej skuteczny dzięki myślom lekarzy, którzy opracowali i wykorzystali znieczulenie położnicze. James Simpson w Wielkiej Brytanii i Walter Channing w Stanach Zjednoczonych są jego bohaterami. Wobec poważnej krytyki ze strony kolegów, ci dwaj lekarze opracowali i wykorzystali szereg czynników, w tym eter, do łagodzenia bólu podczas porodu. Obaj nakłaniali także innych do korzystania z tych agentów, a książka Channinga, Traktat o eteryfikacji w czasie porodu (Boston: William D. Ticknor, 1848), odegrała dużą rolę w popularyzacji używania eteru w celu łagodzenia bólu podczas porodu. Nic dziwnego, że Caton nie zgadza się z feministycznymi krytykami, którzy twierdzili, że lekarze opracowali i wykorzystali te środki do kontrolowania kobiet podczas porodu. Twierdzi on, że ci lekarze mieli poważne obawy co do stosowania kleszczyków podczas porodu u kobiet ze zdeformowanymi miednicami lub tych, którzy wyczerpali się podczas długiej i trudnej pracy Rzeczywiście, jak zauważa Caton, wiele kobiet wzywało do znieczulenia położniczego, ponieważ bały się ogromnego bólu, jaki mogą ponieść. Jednak Caton przedstawia zbyt ekstremalny obraz feministycznego stypendium w tej sprawie. Na przykład cytuje Judith Walzer Leavitt jako jedną z feministycznych krytyków, ale w rzeczywistości jest sympatyzująca z lekarzami stosującymi znieczulenie. To właśnie Leavitt wskazał, że kobiety jako pierwsze podjęły kampanię na rzecz snu o zmierzchu.
Ostatni rozdział Catona ładnie łączy pogląd lekarza na temat bólu jako procesu biologicznego i filozoficznego lub teologicznego postrzegania cierpienia jako procesu psychologicznego, a nawet moralnego. Caton najwyraźniej najwygodniej radzi sobie z biologicznym wyjaśnieniem bólu. Ale on również słuchał opisów bólu swoich pacjentów w kontekście moralnym i spekuluje, że chęć wykorzystywania znieczulenia lub znieczulenia przez kobiety może częściowo wynikać z braku struktur społecznych – rodzin lub wspólnot religijnych – które poprzednio utrzymywały kobiety w społeczeństwie. ból.
Charlotte G. Borst, Ph.D.
Saint Louis University, St. Louis, MO 63156

[podobne: dźwigacz jądra, objawy blumberga, zespół heerfordta ]
[podobne: bruksizm, alprazolam, oprogramowanie stomatologiczne ]
[przypisy: endorfina dębica, niespojenie łuku s1, krocząc wśród cieni chomikuj ]