Długotrwałe działanie budezonidu lub nedokromilu u dzieci z astmą ad 8

Obliczenia prognozowanej wysokości końcowej22 sugerują, że dzieci w badanych grupach osiągną podobne końcowe wysokości. Nie było znaczących różnic między trzema grupami w zmianie gęstości kości. Kilka ostatnich badań sugeruje, że stosowanie dużych dawek wziewnych kortykosteroidów u dorosłych może prowadzić do rozwoju zaćmy.47,48 U jednego dziecka z grupy budezonidów obszar jednego oka został sklasyfikowany jako podejrzana tylna katarakta podtorebkowa na zdjęciu oszacowanie. Jednak interpretacja tego odkrycia była skomplikowana z powodu stosowania przez dziecko doustnych kortykosteroidów i braku oceny fotograficznej linii podstawowej.
Po odstawieniu badanego leku, nie zaobserwowano różnic między grupami badanymi w zakresie czynności lub wzrostu płuc od linii podstawowej (początek badania) do końcowego pomiaru, z wyjątkiem stosunku FEV1: FVC przed zastosowaniem leku rozszerzającego oskrzela. Wzrost reaktywności na metacholinę obserwowany w grupie budezonidów po odstawieniu badanego leku sugeruje, że korzystny wpływ budezonidu na reakcję dróg oddechowych na metacholinę wynika ze zmian w teście oskrzeli lub zapaleniu dróg oddechowych, a nie w zapobieganiu lub rozwiązywaniu remodelingu ściana dróg oddechowych.
Odsetek dni, w których przepisywano tylko pełną dawkę przypisanego leku badanego, był większy w grupie budezonidu niż w grupie placebo (88,9% w porównaniu z 78,4%, p <0,001) (tabela 2). Jest jednak mało prawdopodobne, aby ta różnica miała istotny wpływ na wyniki. Cztery analizy post hoc potwierdziły wyniki analizy zamiaru leczenia. Analizy te wykluczały wszelkie pomiary wyników uzyskane po odejściu od pełnej dawki leku badanego, były ograniczone do dzieci, które stosowały tylko pełne dawki badanego leku przez cały okres obserwacji, obejmowały tylko dzieci, które zgłosiły przestrzeganie pełnego badania leku na co najmniej 80 procent dni i zaklasyfikowane dzieci zgodnie z ich przepisanym leczeniem pod koniec okresu leczenia (dane są dostępne gdzie indziej, NAPS).
Nasze badanie pokazuje znaczenie długotrwałych, kontrolowanych prób leczenia astmy. Korzyść budesonidu pod względem czynności płuc, mierzona FEV1 po zastosowaniu leku rozszerzającego oskrzela, była widoczna po roku, ale nie po czterech latach; zmniejszenie prędkości liniowego wzrostu u dzieci leczonych budezonidem było widoczne po roku, ale było nieobecne w drugim roku. Reagowanie na metacholinę uległo poprawie we wszystkich badanych grupach w ciągu czterech do sześciu lat leczenia. Poprawa była istotnie i znacznie większa w przypadku budezonidu niż w przypadku placebo, ale ta korzyść ustąpiła po odstawieniu leczenia budezonidem.
Podsumowując, stwierdziliśmy, że u dzieci w wieku pięciu lub więcej lat z łagodną lub umiarkowaną astmą ciągłe codzienne leczenie wziewnym budezonidem lub nedokromilem nie przynosiło korzyści terapeutycznych w zakresie czynności płuc, jak zmierzono za pomocą FEV1 po zastosowaniu leku rozszerzającego oskrzela, ponieważ w porównaniu z terapią podawaną w razie potrzeby w celu kontroli objawów (jak w grupie placebo). Interwencja z lekami przeciwzapalnymi wcześniej w dzieciństwie, wcześniej po wystąpieniu choroby lub u pacjentów wybranych z powodu pogorszenia czynności płuc może nadal być korzystna i powinna być oceniona Ciągłe codzienne leczenie wziewnym budezonidem prowadzi do lepszej kontroli astmy niż leczenie objawowe (jak w naszej grupie placebo) lub leczenie nedokromilem, a jego skutki uboczne są ograniczone do niewielkiej, przejściowej redukcji prędkości wzrostu. Kortykosteroidy wziewne są bezpieczne i skuteczne w długotrwałym stosowaniu u dzieci z astmą.
[więcej w: węzeł virchowa, guz mieszany ślinianki, zwapnienie aorty ]
[podobne: bruksizm, alprazolam, oprogramowanie stomatologiczne ]
[więcej w: endorfina dębica, niespojenie łuku s1, krocząc wśród cieni chomikuj ]